Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Duo Reges: constructio interrete. Minime vero, inquit ille, consentit.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed nimis multa. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Bork

Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;
In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.
Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici
possit?

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam
quidem, sed etiam se tuetur;

Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?
An haec ab eo non dicuntur?
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Omnem vim loquendi, ut iam ante Aristoteles, in duas tributam esse partes, rhetoricam palmae, dialecticam pugni similem esse dicebat, quod latius loquerentur rhetores, dialectici autem compressius.

Erat enim Polemonis.: Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Bork: Bork
Bork: Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;
Bork: Bork
Quid me istud rogas?: Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
Bork: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Est, ut dicis, inquam. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.